20 april ... naar huis... Nederland

De terugvlucht duurde lang. Na het boarden zaten we langer dan een uur te wachten voor t vertrek. Tel daar de drie uren vertrekhal bij op dan heb je er al vier. Goede vlucht van bijna vier uur naar Toronto, waar we flink de pas erin moesten zetten om het toestel naar Amsterdam te halen. Maar ja ... douane is douane, dus ook Canada controleert alles. Een voordeel van laat boarden is natuurlijk dat je dan bijna meteen vertrekt. De zeven uren naar Schiphol hebben we getracht wat te slapen, wat helaas niet lukte. Jaloers op de enorme mevrouw naast ons die het hele vliegtuig aan elkaar snurkte. Oordopjes met mooie muziek zijn dan een uitkomst kan ik je vertellen. Onze koffers lagen keurig op de bagageband, dus compleet begaven we ons naar de taxi standplaats en sloten aan in een enorme rij. Een half uurtje naar Haarlem, waar we onze auto hadden geparkeerd bij dochterlief in de straat. Helaas was ze zelf druk aan het werk, dus konden we haar toegenomen buikje niet bewonderen. Nog een maandje .... haar laatste werkweek. Hugo was er wel met z’n “andere” opa en oma, dus konden we even gezellig met die kleine man spelen en knuffelen. Heerlijk. Toen hij aan zn middagslaapje begon zijn wij vertrokken naar Zuidwolde. Vrijdagmiddag half twee, in de file naar Zuidwolde. Waar we om 16.15 arriveerden. Ondertussen bijna 24 uur verder zonder slaap. Mooi weer, buurtjes buiten, dus even begroetingen en een kletspraatje. Een makkelijk hapje eten, de was aanzetten, douchen en naar bed .... we voelen ons verreisde lijf van top rot teen.