26 maart .. naar Santé Fe New Mexico

We beginnen onze dagrit met een bezoek aan het Cadillac kunstwerk even buiten Amarillo aan de route 66. In 1974 opgezet door Stanley March, een kunstenaar en grappenmaker uit Amarillo. Een rij cadillacs met de neus in de grond bespoten met graffiti. Iedereen mag met z'n eigen spuitbus doen wat ie wil. Centimeters dikke verflagen zitten erop. Mooi?? Nou nee.... gek?? jazeker. Rondom liggen in het veld legio lege spuitbussen, die blijkbaar onderdeel uitmaken van dit "kunstwerk". OOk weer gezien, dus verder via de 40 (route 66) door prairiegebied met harde wind, een temperatuur van 18 gr en lichte bewolking. Vanuit Texas rijden we New Mexico binnen, de omgeving verandert niet veel. Tot we de 84 pakken ri Las Vegas (niet DE Las Vegas) en vandaar verder via de 25 ri Santa Fe. Het 84 stuk was ook prairie, maar toch anders, omdat je er anders doorheen rijdt. Landelijker gevoel. De 25 geeft ons zicht op de Santa Fe Mountains, een gebergte met vol roodachtige rotsen met begroeiing. Op de toppen in de verte ligt nog sneeuw. Deze mountains behoren tot het Rockey Mountain gebied. Een heel andere omgeving na al die vlaktes. We rijden naar onze camping: Rancheros de Santa Fe. Deze ligt in een geaccidenteerd bossig gebied. Mooi! We schrijven in en vertrekken meteen naar Santa Fe zelf. Het is zonnig, fris weer en morgen voorspellen ze regen, dus we lopen vanmiddag wat rond in deze in Adobe stijl gebouwde stad. De Adobe stijl is afkomstig van de indianen, de muren bestonden uit een mengsel van leem, stro, zand en water en de gebouwen hebben bijna allemaal afgeronde hoeken. De ondersteuning bestaat uit houten balken, die door de muren naar buiten steken. Het ziet er mooi en bijzonder uit. Allemaal terrakleurige huizen van onder tot boven. De plaza in Santa Fe, het hart van downtown, is in deze tijd nog rustig, toch zit er een lange rij indiaanse vrouwen en mannen die hun waar op kleedjes aanprijzen. Veel "zilver" met gekleurde stenen. De plaza ziet er gezellig uit, overal hangen aan bomen en ook bij ingangen van de gebouwen grote "trossen" spaanse pepers, ze zorgen voor een beetje geluk..... Wij oriënteren ons bij het visitorcenter, bekijken wat galerieën en zoeken dan een verwarmd terras op, 1 hoog, zodat we mooi over de plaza kunnen kijken. Ik waag me aan een echte Mexicaanse tequila, manlief houdt het op ginger ale, vanwege een nog te rijden stuk terug naar de camping. We besluiten om daar ook maar te eten, gezellig en ... een glutenvrije kaart. De enchilada's smaken voortreffelijk. De keuken is Mexicaans/Spaans met regionale invloeden. Mmmmm ... lekker pittig. Daarna terug naar de camping en we zijn net voor donker "thuis".