3 april ... naar Monument Valley ... Utah

We stonden op een plek zonder electriciteit, geen probleem, alleen de telefoon kun je dan niet opladen. Die heb ik dus eerst maar even bij de receptie aan de stroom gelegd onder ons ontbijt We willen nl graag naar Antelope Canyon en dan wil ik wel graag plaatjes kunnen schieten. Het is een heel smalle kloof, waar je alleen in kunt met een gids. Eerst in Page de boodschappen aangevuld bij de Safeway, daarna getracht een tour naar Antelope Canyon te boeken. Alles vol, tot 6 april geen kans, ach ... wat jammer. Enigszins teleurgesteld rijden we dus ri Monument Valley. We komen langs de plekken waar de company's hun tours starten en proberen toch nog even of er een plekje is, maar natuurlijk niet. De derde mogelijkheid echter ... brengt geluk. Per auto worden we eerst een stuk het binnenland in gereden, het laatste stuk in een jeep ( zo'n fourwheeldrive ) naar de canyon, die is ontstaan door erosie van water, zand en wind. Sprookjesachtige vormen, heel smal, met doorkijkjes naar de lucht. Erg bijzonder. Alleen maar rode steen, prachtige vormen. Daarna verder op de 98, later de 160 naar Kayenta. En zo verlaten we Arizona en rijden Utah binnen. Een heel bijzonder landschap met al die enorme rotsen op het, nog steeds,uitgestrekte Coloradoplateau. We bereiken Gouldings Campground, ook weer met een leuk verhaal over het ontstaan ervan. Een prachtige camping, midden tussen kolossale rode, wat glad aandoende, rotsen en zicht op het typische Monument Valley beeld. Once upon a time in the west plaatjes dus. De route was eerst licht glooiend, droog, grassig, rotsachtige bodem met lage bosschages , later wat meer rotsachtig. Het weer van warm (25) tot 15 gr op de plek waar we nu zijn. (1700 m) De fleecejassen moeten aan! Morgen het gebied hier verkennen. We hebben weer een uurtje in moeten leveren vandaag, hier geldt de mountain time zone. Naar bed nu, het is laat voor ons doen.